My maternal grandmother Adrienne Vantorre (aka Louise van Pol Mussche) here photographed during the war when the family lived and worked in Penzance. This entry is taken from my book "Vlucht naar Penzance" (Escape to Penzance):
Tijdens de Blitz schuilden de Musschen in Kingston meestal samen in huis, zo goed en zo kwaad het ging. Ondanks drieënvijftig achtereenvolgende nachtelijke bombardementen waren Leon, Yvonne en Clara 's morgens steeds present om in de wijnbottelarij te gaan werken. Op weg naar het werk passeerden ze in Wood Street in Kingston het bekende winkelcentrum Bentalls. "In het uitstalraam van de afdeling voor mensen met een maatje meer stond een nogal dikke modepop met een mooie zwarte jas" vertelt Yvonne. Leon herkende er zijn oudste zuster in met de zware jas waarmee ze uit Heist was weggevlucht. Hij ging voor de étalage staan en zei "Ha Louise ge ziet er weer goed uit in je zwarte palto. Maar wij hebben d'er hier weer van gehad hoor vannacht." Het was Leon zijn manier om met een grapje de nachtelijke doodsangsten van zich af te zetten. Maar Yvonne en Clara geneerden zich en zeiden tegen Leon "Kom voort. Ben je niet beschaamd? Wat gaan de mensen wel zeggen". Maar Leon bleef ongestoord, haalde z'n schouders op en grijnsde "Ze kennen me hier toch niet". In brieven die hij kort nadien naar zijn oudste zus in Penzance schreef staat trouwens te lezen “Zoals ik je al verteld heb Louise, zijn we hier weer zwaar gebombardeerd geweest…” Uit een publicatie in de Guardian hebben we inmiddels zo goed als zeker kunnen afleiden dat de étalagist die destijds bij Bentalls de aandacht van Leon Mussche had weten te trekken met zijn "dikke madam" een zekere Antonio Ambrogio (Tony) Cattaneo was. Tony Cattaneo (1927-2003) was een jonge Engelsman van Italiaanse afkomst, later vader van Peter Cattaneo, die in 1997 met zijn film "The Full Monty" wereldfurore maakte en een Oscar won. Het was trouwens bij Bentalls dat de jonge étalagist zijn vrouw Rita ontmoette. Zij kocht de mode in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten